تصرف عدوانی در ملک مشاع یکی از موضوعات حیاتی در حوزه حقوقی و اجتماعی است که در زمینه امور ملکی مطرح است. این موضوع به وقوع پیوستن تصرف یا بهره‌برداری از بخش‌های مشترک یک ملک توسط یک یا چند شخص بدون رضایت و مجوز دیگران اشاره دارد. تصرف عدوانی می‌تواند منجر به اختلافات و تضادهای جدی بین مالکان یا استفاده‌کنندگان مشترک شود، که ممکن است منجر به بروز اختلافات حاد و حتی دعاوی حقوقی شود که وکیل مشهد می‌تواند راهنمای شما در این زمینه باشد. در این مقاله، به بررسی جامع تصرف عدوانی ملک مشاع چیست پرداخته و رفتارها و اقداماتی که برای پیشگیری یا حل این مسئله انجام می‌شود، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. با وبسایت مریم جلالی به عنوان بهترین وکیل ملکی در مشهد، همراه ما باشید.

ما بهترین راه حل را برای دعاوی حقوقی و ملکی شما ارائه می‌دهیم.
تصویری از ملک شعاع

آشنایی با مفهوم تصرف عدوانی در ملک مشاع 

تصرف عدوانی در ملک مشاع یکی از دعاوی ملکی و حقوقی است که در آن، شخصی بدون رضایت سایر شرکای ملک مشاع، اقدام به تصرف ملک می‌کند. این نوع تصرف ممکن است به صورت تصرف کامل ملک یا تصرف قسمتی از آن باشد. تصرف عدوانی به معنای تصرف ملک دیگری بدون رضایت مالک یا متصرف قانونی آن است. در واقع، این نوع تصرف می‌تواند به صورت تصرف فیزیکی ملک، مثل ورود به ملک و استفاده از آن یا تصرف حقوقی آن، مثل اعمال مالکیت بر روی ملک بدون مجوز یا رضایت مالکان دیگر انجام شود.

تصویری از تصرف ملک شعاع به زور

شرایط تحقق جرم تصرف عدوانی شریک در ملک مشاع

تحقق جرم تصرف عدوانی شریک در ملک مشاع نیازمند بررسی شرایط خاصی است که می‌تواند این عمل را به عنوان یک جرم قابل تشخیص کند. اولاً، باید اطمینان حاصل شود که ملک مورد نظر واقعاً یک ملک مشاع است، به این معنا که دارای دو یا چند مالک است. سپس باید مشخص شود که تصرف به صورت غیرقانونی و عدوانی انجام شده است. این به معنای این است که تصرف بدون رضایت دیگر شرکا صورت گرفته است. مهمترین عنصر در تحقق جرم تصرف عدوانی شریک در ملک مشاع، وجود قصد عدوانی است. قصد عدوانی به معنای قصد تصرف ملک دیگری بدون رضایت مالک یا متصرف قانونی آن است. این قصد می‌تواند نیت‌ها، اعمال و اظهارنظرهای تصرف کننده را نشان دهد. بنابراین برای تحقق جرم تصرف عدوانی شریک در ملک مشاع، لازم است که شرایط زیر فراهم شود: وجود ملک مشاع، عدم رضایت شرکا و وجود قصد عدوانی از سوی تصرف کننده. با بررسی این شرایط، می‌توان مطمئن شد که تصرف به نحوی غیرقانونی انجام شده و یک جرم قانونی محسوب می‌شود.

جرم تصرف عدوانی در ملک مشاع

جرم تصرف عدوانی در ملک مشاع اقدامی است که توسط فردی غیر از شرکا انجام می‌شود و باعث تخلف از حقوق مالکان یا استفاده‌کنندگان مشترک ملک می‌شود. برای مثال، در صورتی که چند نفر یک ملک را به صورت مشترک خریداری کنند، هرکدام از آن‌ها به عنوان شریکان تمام اجزای این ملک محسوب می‌شوند. اگر فردی بدون رضایت مالکان یا متصرفان مشترک، هرگونه اقدامی در مورد این ملک انجام دهد، او به جرم تصرف عدوانی در ملک مشاع متهم می‌شود. در چنین شرایطی، هر یک از شریکان می‌توانند با ارائه مدرک مالکیت، شکایتی علیه او را به دادگاه ارائه دهند. برای این منظور، لازم نیست که همه شرکاء در دعوای حقوقی حاضر باشند، بلکه هر یک می‌توانند این شکایت رسمی را ثبت کنند. در مواقعی ممکن است شرکاء برای ملک مشترک مدارک رسمی مالکیت نداشته باشند و با ارائه مدارک عادی، مانند سند خرید و فروش، علیه متصرف اقدام کنند. در چنین شرایطی، اگر متهم نتواند دلیل قابل قبولی برای مطالبات خود ارائه دهد و موفق به اثبات مالکیت یا حقوق استفاده‌اش نشود، دادگاه می‌تواند به مجازات او رای داده و او را محکوم کند. اما اگر متهم بتواند مدارک معتبری برای دفاع از خود ارائه کند، احتمالاً دادگاه به او برائت خواهد داد. از این پس، طرفین می‌بایست برای اثبات مالکیت خود تلاش کنند و به دادگاه مدارک معتبر و قانونی را ارائه دهند.

تصویری از تصرف ملک شعاع

مجازات تصرف عدوانی ملک مشاع

مجازات تصرف عدوانی در ملک مشاع توسط شخص ثالث، به شدت وابسته به قوانین مربوطه در هر کشور است. در بسیاری از حالات، این جرم ممکن است با مجازات حبس یا جریمه همراه باشد. طبق طبقه‌بندی اساسی قانونی، تصرف عدوانی ملک مشاع می‌تواند به عنوان یک جرم موجب مجازات تعزیری در نظر گرفته شود. برای مثال، بر اساس ماده 690 قانون مجازات اسلامی، هر کسی که به هر شکلی اقدام به تصرف عدوانی در اموال غیر منقول دیگران از جمله ملک‌های مشاع کند، ممکن است مجازات حبس از یک ماه تا یک سال بر او تحمیل شود. اما باید توجه داشت که این مجازات ممکن است با توجه به شرایط خاص هر پرونده و قوانین محلی تغییر کند.

تصرف عدوانی در ملک مشاع بدون اجازه شریک

تصرف عدوانی در ملک مشاع به معنای اقدام به تصرف در مال مشترک بدون رضایت دیگری از شرکا و با زور است. این موضوع منجر به محدود کردن حقوق شرکا در استفاده از مال مشترک می‌شود. در مال مشاع، همه شرکا دارای حقوق مالکیت در تمام اجزای مال هستند و هیچ کدام از آن‌ها نباید بدون رضایت دیگری به تصرف فیزیکی در ملک بپردازد. بنابراین، اگر یکی از شرکا بدون موافقت دیگران، در ملک مشترک سکونت کند یا به هر شکل دیگری اقدام به تصرف در آن ملک کند، تصرف او به عنوان یک تصرف عدوانی در نظر گرفته می‌شود. این اقدام می‌تواند به تضادها و اختلافات جدی میان شرکا منجر شود و حقوق مالی و مالکیت آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، تصرف در ملک مشاع بدون اجازه شریک، نوعی از تصرف عدوانی است که ممکن است به تدابیر حقوقی و قضایی نیاز داشته باشد تا حقوق شرکا تضمین شود و موجب ایجاد تنش در روابط مالکانه نشود.

تصرف عدوانی ملک ورثه‌ای

تصرف عدوانی در ملک ورثه‌ای، به موقعیتی اشاره دارد که یک فرد فوت می‌کند و اموالش به ورثه‌هایش منتقل می‌شود. در این مرحله، همه ورثه‌ها به نحوی در اموال متوفی سهیم هستند و تا زمانی که مراحل انحصار وراثت و افراز اموال انجام نشده باشد، هیچ یک از ورثه‌ها نمی‌توانند به تنهایی و بدون اجازه و رضایت سایرین، تصرف در ملک ورثه ای انجام دهند. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، می‌توان رفع تصرف را از طریق دادگاه درخواست کرد. تصرف عدوانی در ملک ورثه ای می‌تواند در مواقعی که اموال متوفی هنوز افراز نشده باشند، اتفاق بیافتد. این مسأله مشابه تصرف عدوانی در ملک مشاع بدون اجازه شریک است، اما با این تفاوت که در اینجا، اموال مورد تصرف متعلق به ورثه‌های متوفی می‌باشد. به این نکته توجه کنید که تصرف عدوانی ملک ورثه ای نیز مانند تصرف در ملک مشاع بدون اجازه شریک، فاقد مجازات کیفری است. بنابراین، برای حل این مشکل، باید یا درخواست افراز یا تقسیم اموال مشترک را پس از درخواست انحصار وراثت پیگیری کرد و یا از طریق دادگاه حقوقی، رفع تصرف وارث متصرف را درخواست کرد.

نحوه شکایت و رسیدگی به دعوای تصرف عدوانی ملک مشاع

برای شکایت و رسیدگی به دعوای تصرف عدوانی ملک مشاع، ابتدا باید تصمیم گرفته شود که آیا قصد اقامه دعوای حقوقی یا کیفری را دارید. سپس، به مراحل زیر توجه کنید:

1. شکایت در دادگاه کیفری:

برای شکایت از شخص ثالث به خاطر تصرف عدوانی در ملک مشاع، باید شکواییه خود را در دفاتر خدمات قضایی ارائه داده و در دادسرا و دادگاه کیفری محل وقوع مال غیر منقول پیگیری کنید. در دادگاه کیفری، باید مالکیت خود را اثبات کنید. اگر برای دعوای تصرف عدوانی حقوقی شرط اثبات مالکیت لازم نباشد، شاکی باید متصرف سابق مالک را در دادگاه حقوقی مورد پیگیری قرار دهد. برای اعمال مجازات جرم تصرف عدوانی، قاضی باید سوء نیت یا قصد مرتکب را اثبات کند.

2. شکایت در دادگاه حقوقی:

برای شکایت از تصرف عدوانی ملک مشاع به صورت حقوقی، می‌توانید نمونه دادخواست رفع تصرف عدوانی را تهیه و به دادگاه حقوقی ارائه دهید. این دعوا می‌تواند علیه شرکای ملک مشاع یا علیه اشخاص ثالث غیر از شرکا طرح شود.

3. رسیدگی به دعوا:

رسیدگی به دعوای تصرف عدوانی ملک مشاع بر اساس قوانین آیین دادرسی مدنی صورت می‌گیرد و خارج از نوبت انجام می‌شود. مرجع رسیدگی به این دعوا، دادگاه حقوقی است که مال غیر منقول یعنی ملک مشاع، در حوزه آن واقع شده است.

در پایان، باید به یاد داشت که در صورت رسیدگی به دعوا، دادگاه ممکن است دستور متوقف ماندن عملیات متصرف را صادر کند تا جلوی تصرف موقتی گرفته شود. همچنین، در صورتی که تعداد متهمان سه نفر یا بیشتر باشد و قرائن قوی مبنی بر ارتکاب جرم وجود داشته باشد، قرار بازداشت نیز صادر می‌شود.

رای وحدت رویه در خصوص تصرف عدوانی ملک مشاع

رای وحدت رویه تصرف عدوانی در ملک مشاع توسط دیوان عالی کشور صادر شده و در سال 1376 به روشنی این موضوع را بیان کرده است. بر اساس این رای، تصرف عدوانی که توسط شخص ثالثی غیر از شریک ملک مشاع صورت می‌گیرد، تنها مورد مجازات قرار می‌گیرد. اما، تصرفات یکی از شرکا در ملک مشترک بدون اجازه سایر شرکا، ممکن است غیر قانونی باشد، اما این تصرفات محدود به جرم تصرف عدوانی معرفی نمی‌شوند. این رای وحدت رویه تأکید دارد که تصرفات یک شریک در مال مشترک، هر چند بدون اجازه دیگر شرکا باشد، اما اگر برخوردار از ویژگی‌هایی همچون سوء نیت یا قصد معتمد نباشد، فاقد وصف کیفری هستند. به عبارت دیگر، این رای می‌گوید که اگر شریکی در ملک مشاع بدون اجازه دیگر شرکا اقدام به تصرف کند، اما قصد انجام جرم تصرف عدوانی را نداشته باشد، مجازات کیفری در بر نخواهد داشت و تنها باید به شکایات حقوقی از طریق دادگاه حقوقی پاسخ داده شود. در نتیجه، مجازات وراث برای تصرف عدوانی در ملک مشاع قابل درخواست نیست. این رویه واضحاً می‌گوید که تصرفات شریکان در ملک مشترک، ممکن است نقض قوانین باشد، اما تحت وصف کیفری تصرف عدوانی قرار نمی‌گیرد و باید از طریق دادگاه حقوقی مورد بررسی قرار گیرد.